کاربران به ایردراپ وفادارند؟

Airdrops اولین بار در سال ۲۰۲۰ به جریان اصلی تبدیل شد، زمانی که Uniswap DEX 400 توکن UNI را برای هر کیف پولی که با پلتفرم آن تعامل داشت توزیع کرد. این استراتژی برای تشویق به پذیرش با دادن سهم مالی به کاربران در پروژه طراحی شد، و کارساز بود، پروژه‌های دیگر به سرعت این مدل را پذیرفتند، و airdrops به سرعت به یک انتظار در جامعه DeFi تبدیل شد.

با این حال، پیامدهای ناخواسته ظاهر شد، مانند “کشاورزی دراپ”، که در آن کاربران چندین حساب ایجاد می کنند یا حداقل فعالیت ها را صرفاً برای واجد شرایط بودن برای توزیع توکن انجام می دهند. این کاربران فرصت طلب اغلب پروژه را مدت کوتاهی پس از ادعای پاداش خود رها می کنند که منجر به کاهش سریع فعالیت کاربر و ارزش توکن می شود. ایردراپ ها به جای تقویت وفاداری طولانی مدت، مترادف با دستاوردهای زودگذر و سوداگرانه شدند.

محلول لایه بندی ۲ Blast را در نظر بگیرید. در ماه ژوئن، Blast 17 میلیارد توکن جدید BLAST را بین کاربران اولیه توزیع کرد، به این امید که کاربران و سرمایه را جذب کند. نتایج کمتر از حد ایده‌آل بود: بسیاری از دریافت‌کنندگان از اندازه کوچک پاداش‌هایشان ناامید شدند و داده‌های زنجیره‌ای نشان داد که تعداد قابل‌توجهی پس از ادعای توکن‌های خود، پلتفرم را ترک کردند. قیمت BLAST در عرض چند ساعت با فروختن گیرندگان ۲۰ درصد کاهش یافت. حتی قابل توجه تر، ارزش کل پروتکل قفل شد.  سرمایه ای که ایردراپ قرار بود جذب کند، در ماه منتهی به ایردراپ بیش از ۳۳ درصد کاهش یافت. سپرده گذاران واجد شرایط درآمد بادآورده بودند و سپس به سرعت حرکت کردند.

کاربران به ایردراپ وفادارند؟

ایردراپ‌ها به‌جای نگه‌داشتن کاربران پس از ورود آن‌ها به در، عمدتاً به هدفی برای «پول داغ» تبدیل شده‌اند که قبل از خروج سریع در جستجوی فرصت بعدی، پاداش‌ها را جمع‌آوری می‌کند. طبق تحقیقات اخیر CoinMetrics، دو سوم تمام توکن‌های ایردراپ شده از زمان انتشار ارزش خود را از دست دادند. میانگین بازده توکن های airdropped که تا به امروز نگهداری می شود -۶۱٪ است.

این فقط یک مشکل برای توسعه دهندگان نیست، سیستمیک است. شبکه هایی که به شدت بر انگیزه های کوتاه مدت متکی هستند. اغلب کاربران و توسعه دهندگان گذرا را جذب می کنند که به محض ورود آنها را ترک می کنند. این ریزش مداوم ثبات این شبکه ها را تضعیف می کند و اعتماد را در کل اکوسیستم DeFi از بین می برد.

Catizen قرار است با راه‌اندازی پاداش‌های بایننس، تخصیص‌های Airdrop را فاش کند.

برنامه بلاک چین چیست؟

برنامه های کمک مالی بلاک چین با چالش های مشابهی روبرو هستند. این کمک‌ها که در ابتدا در راه‌اندازی پلتفرم‌های جدید موفق بودند، مانند airdrops زودگذر هستند. توسعه دهندگان اغلب از یک زنجیره به زنجیره دیگر می روند و خدمات خود را در چندین محیط در جستجوی بودجه تکرار می کنند، اما قادر به ایجاد پروژه های بلندمدت بر روی یک پلت فرم واحد نیستند. این «معضل سازنده» نه تنها بر توسعه‌دهندگان، بلکه شبکه‌هایی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد که برای حفظ جوامع پایدار و وفادار تلاش می‌کنند.

بی ثباتی این مدل های انگیزشی یک چرخه رونق و رکود ایجاد می کند و پیش بینی فعالیت و درآمد آینده را برای توسعه دهندگان دشوار می کند. توسعه‌دهندگان اغلب منابع قابل توجهی را در پروژه‌ها می‌ریزند. اما به دلیل یک فرآیند کمک هزینه غیرقابل پیش‌بینی و اغلب سیاسی، کسری از آنچه را که وعده داده بودند باقی می‌مانند. این به نظر من برخلاف هدف مورد نظر از کمک‌های مالی و خارج از خط با اهداف فنی و اخلاقی کریپتو برای دسترسی آزاد و ترکیب‌پذیری است.

ضربه ایردراپ به پروژه ها

در گزارش اخیر خود، CoinMetrics به این نتیجه رسید که “Airdrops ممکن است یک ضربه کوتاه مدت در استفاده از پروتکل ایجاد کند. اما باید دید که آیا [آنها] می توانند رشد طولانی مدت واقعی و پایدار ایجاد کنند.” بر اساس نحوه عملکرد اکثر برنامه‌های ایردراپ و کمک هزینه، هیچ دلیلی وجود ندارد که باور کنیم انگیزه‌های کوتاه‌مدت به طور ناگهانی شروع به ایجاد پذیرش بلندمدت، نقدینگی یا حرکت‌های مثبت نماد قیمت می‌کنند.

Airdrops و مشوق‌های اعطایی ابزارهای راه‌اندازی شگفت‌انگیزی برای یک لحظه خاص بودند.  اما آن لحظه تقریباً از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ طول کشید. آنها همچنان نقشی در اکوسیستم گسترده‌تر ما خواهند داشت، اما اگر به تنهایی برای تقویت پذیرش و رشد کافی باشند. ، آن لحظه گذشت.

سازمان غیرمتمرکز خودمختار (DAO) چیست؟

در دوران پس از انفجار، کشاورزان بالقوه با شک و تردید به ایردراپ ها نگاه می کنند. به نوبه خود، این بدان معناست که پروژه‌های ضعیف‌تر بسیار سریع‌تر رونق می‌گیرند و سقوط می‌کنند، و «airdrop» را از یک مزاحم فریبنده به یک کلمه کثیف تبدیل می‌کنند.

 راه حل چیست؟

پروژه های بلاک چین باید فراتر از این انگیزه های زودگذر حرکت کنند. و بر ایجاد مدل های بلندمدت ارزش محور که منافع همه شرکت کنندگان را همسو می کند، تمرکز کنند. این به معنای توسعه سیستم‌هایی است که در آن هم کاربران و هم توسعه‌دهندگان نه تنها برای حضورشان، بلکه برای ماندن و کمک به رشد اکوسیستم در طول زمان پاداش دریافت می‌کنند.

چه سپرده گذار باشید و چه کدگذار، به زودی می توانید انتخاب کنید. شما می توانید یک بار، به مقدار غیرقابل پیش بینی، به صورت توکنی که احتمالاً تا هفته آینده ۳۰ درصد از ارزش خود را از دست می دهد، پول دریافت کنید. یا بر اساس عملکرد واقعی شبکه و کمک های مثبتی که به آن می کنید، می توانید به طور مداوم، تا زمانی که بخواهید، حقوق دریافت کنید.

تقریباً پنج سال پس از شروع Uniswap، ایردراپ ها و کمک های مالی دیگر کافی نیستند. زمان ساخت پروتکل هایی است که در واقع دوام دارند.