استراتژی هجینگ (Hedging) در بازار ارز دیجیتال چیست؟

استراتژی هجینگ (Hedging) یک روش مدیریت ریسک است که در مواجهه با تغییرات قیمتی در بازارهای مالی استفاده می‌شود. این روش به تجار و سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا از دست دادن سود و زیان غیرقابل پیش‌بینی در معاملات خود جلوگیری کنند. در حالی که این استراتژی در بازارهای مالی به کار می‌رود، اما مفهوم آن قابل استفاده در سایر صنایع نیز است. به‌عنوان مثال، یک شرکت ممکن است برای کاهش ریسک تغییرات نرخ ارز از هجینگ استفاده کند. در این حالت، شرکت می‌تواند قراردادهایی را برای خرید یا فروش ارز به نرخی ثابت بسته و از دست دادن سود و زیان غیرقابل پیش‌بینی در معاملات خود جلوگیری کند.

کاربرد استراتژی هجینگ در ارز دیجیتال

ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین و اتریوم به تازگی در بازارهای مالی ظاهر شده اند و توجه بسیاری را به خود جلب کرده اند. با افزایش محبوبیت این ارزها، نیاز به ابزارهای مالی برای مدیریت ریسک همزمان با آن افزایش یافته است. یکی از این ابزارها، Hedging است که به معنای مدیریت ریسک با استفاده از معاملات معکوس است. در این مقاله، ما به بررسی کاربرد Hedging در ارزهای دیجیتال می پردازیم.

Hedging یک استراتژی معاملاتی است که در آن معاملاتی با هدف کاهش یا از بین بردن ریسک معامله اصلی انجام می شود. در صورتی که یک سرمایه گذار می خواهد از معاملات ارز دیجیتال استفاده کند، می تواند از استراتژی Hedging استفاده کند تا خود را در برابر نوسانات قیمت محافظت کند. این استراتژی معمولاً با استفاده از معاملات معکوس در بازارهای مالی انجام می‌شود.

هجینگ بازار های مالی سنتی

برای فهم بهتر کاربرد Hedging در ارزهای دیجیتال، باید ابتدا مفهوم Hedging را در بازارهای مالی سنتی بررسی کنیم. در بازارهای سنتی، Hedging به معنای انجام معاملات معکوس با هدف محافظت از سرمایه است. به عنوان مثال، یک سرمایه گذار ممکن است قراردادی برای خرید ۱۰۰۰ واحد سهام شرکت X داشته باشد، اما نگران باشد که قیمت این سهام در آینده کاهش یابد. برای محافظت در برابر این ریسک، او می تواند یک قرارداد فروش برای ۱۰۰۰ واحد سهام X بخرد. در این صورت، در صورت کاهش قیمت سهام X، سرمایه گذار از قرارداد فروش بهره خواهد برد و در صورت افزایش قیمت، سود خود را از سهام X کسب خواهد کرد.

هجینگ در بازار ارز دیجیتال

با توجه به این تعریف از Hedging در بازارهای سنتی، می توانیم این استراتژی را در بازار ارزهای دیجیتال نیز به کار ببریم. با وجود نوسانات قیمت فراوان در بازار ارزهای دیجیتال، سرمایه گذاران ممکن است مایل باشند ریسک خود را با استفاده از استراتژی Hedging کاهش دهند. به عنوان مثال، یک سرمایه گذاری که بیت کوین دارد ممکن است نگران باشد که قیمت بیتکوین در آینده کاهش یابد. برای محافظت در برابر این ریسک، او می تواند یک قرارداد فروش بیت کوین بخرد. در صورت کاهش قیمت این ارز، سرمایه گذار بهره خواهد برد و در صورت افزایش قیمت، سود خود را از بیت کوین کسب خواهد کرد.

انواع استراتژی هجینگ

این روش به شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا در مقابل تغییرات قیمت‌ها و نرخ ارز محافظت کنند. با ورود ارزهای دیجیتال به بازار، نیاز به روش‌های استراتژی هجینگ در این حوزه نیز احساس می‌شود. ارزهای دیجیتال معمولاً بر اساس تکنولوژی بلاک چین (Blockchain) که پایه زیرساختی آن‌ها است، ایجاد می‌شوند.

بلاک چین یک سیستم غیرمتمرکز است که تمام تراکنش‌ها و اطلاعات مربوط به ارزهای دیجیتال را ذخیره و تأیید می‌کند. این سیستم، امنیت، شفافیت و قابلیت بررسی تمامی تراکنش‌ها را فراهم می‌کند. در بازار ارزهای دیجیتال، قیمت‌ها و نرخ ارزها به سرعت تغییر می‌کنند. این وضعیت باعث افزایش ریسک برای سرمایه‌گذاران و شرکت‌ها می‌شود. بنابراین، استفاده از روش‌های هجینگ در ارزهای دیجیتال بسیار مهم است.

هجینگ فیزیکی

به معنای داشتن دارایی‌های فیزیکی برای مقابله با ریسک است. به عنوان مثال، یک تولیدکننده محصولات کشاورزی به‌جای فروش محصول خود در بازار، آن را در انبار نگهداری کند تا در صورت کاهش قیمت، از دست دادن سود جلوگیری کند.

هجینگ مالی

به معنای استفاده از ابزارهای مالی مانند قراردادهای آینده، گزینه‌ها و ارزهای مشتقه است.

Hedging نقدینگی

در هجینگ نقدینگی، یک سرمایه‌گذار می‌تواند با استفاده از قراردادهای آینده یا گزینه‌ها، ریسک ارزی را مدیریت کند.

Hedging پورتفولیو

در هجینگ پورتفولیو، سرمایه‌گذاران می‌توانند با استفاده از تنوع در سبد سرمایه‌گذاری خود، ریسک کل پورتفولیو خود را کاهش دهند.

روش های استراتژی هجینگ

در زمینه ارزهای دیجیتال، روش‌های هدجینگ عمدتاً شامل موارد زیر است.

قراردادهای آتی

در این روش، شخص یا شرکتی تعهد می‌دهد که در تاریخ مشخصی، مقدار مشخصی از ارز دیجیتال را با نرخ مشخصی خریداری کند یا بفروشد. این قراردادها به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهند تا در مقابل تغییرات قیمت‌ها و نرخ ارز محافظت کنند. یکی از روش‌های رایج استراتژی هجینگ در این بازارها، استفاده از قراردادهای آینده است. با خرید یا فروش قراردادهای آینده، یک سرمایه‌گذار می‌تواند قیمت معاملات خود را به‌صورت ثابت تعیین کند و از تغییرات ناخواسته در قیمت‌ها جلوگیری کند.

قراردادهای گزینه

(Options Contracts): در این روش، شخص یا شرکتی قراردادی را امضا می‌کند که مجوز خرید یا فروش ارز دیجیتال را در تاریخ مشخصی با نرخ مشخصی به او می‌دهد. این روش به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا ریسک خرید یا فروش ارز دیجیتال را کاهش دهند.

قراردادهای داخلی

(Internal Contracts): در این روش، شرکت‌ها از قراردادهایی استفاده می‌کنند که تعهد می‌دهند در تاریخ مشخصی ارز دیجیتال را با نرخ مشخصی خریداری کنند یا بفروشند. این قراردادها به شرکت‌ها کمک می‌کنند تا در مقابل تغییرات قیمت‌ها و نرخ ارز محافظت کنند.

 معاملات متقابل

در این روش، فرد یا شرکت، معاملاتی را در بازار ارز دیجیتال انجام می دهد که عکس عملکرد معاملات قبلی خود است. به عبارت دیگر، اگر در یک معامله به سود رسیده باشد، معامله دیگری را انجام می دهد که در صورت ضرر دادن به معامله قبلی، سود خواهد داشت. این روش به کاربران کمک می کند تا خطرات بازار را کاهش دهند و سود بیشتری را بدست آورند.

 معاملات معکوس

در این روش، فرد یا شرکت معاملاتی را در بازار ارز دیجیتال انجام می دهد که عملکرد معاملات قبلی را معکوس می کند. به عبارت دیگر، اگر فرد در یک معامله به سود رسیده باشد، معامله دیگری را انجام می دهد که در صورت ضرر دادن به معامله قبلی، ضرر کمتری خواهد داشت. استفاده از این روش به کاربران این امکان را می دهد تا در مقابل ریسک های بازار مقاومت بیشتری داشته باشند.

 قراردادهای تفاضل سود و زیان (Swaps)

در این روش، دو طرف قرارداد به تبادل درآمد حاصل از ارز دیجیتال بین دو زمان مختلف می‌پردازند. به این ترتیب، اگر قیمت ارز دیجیتال در آینده کاهش یابد، یک طرف قرارداد به طرف دیگر پرداخت می‌کند و در صورت افزایش قیمت، طرف دیگر قرارداد پرداخت می‌کند. این روش به شخصی امکان می‌دهد تا ریسک قیمتی و نقدینگی خود را کاهش دهد. در نهایت، استفاده از اصول Hedging در بازار ارز دیجیتال می تواند به کاربران کمک کند تا ریسک های بازار را کاهش دهند و درآمد پایدارتری را بدست آورند. با توجه به نوپایی و پویایی بازار ارز دیجیتال، اصول Hedging یک ابزار قدرتمند برای مدیریت ریسک است که هر کاربری باید به آن توجه کند.

مزایا Hedging در ارز دیجیتال

 کاهش ریسک ناشی از نوسانات قیمت و خسارت‌های احتمالی
افزایش اعتماد و اطمینان کاربران
افزایش تعداد کاربران و سرمایه‌گذاران در بازار ارزهای دیجیتال
ترویج و رشد بازار ارزهای دیجیتال

معایب Hedging در ارز دیجیتال

اما هر چند در بازار ارزهای دیجیتال مزایای خود را دارد، اما نکات منفی نیز وجود دارد که در ادامه به بررسی آن‌ها می‌پردازیم.

۱. هزینه

استفاده از ابزارهای هجینگ هزینه‌بر است. سرمایه‌گذاران برای استفاده از قراردادهای آتی و گزینه‌ها هزینه پرداخت می‌کنند. همچنین، برای استفاده از مواضنه های مبادله شده، نقشهای کارمزد و سود و زیان مرتبط با هر قرارداد باید در نظر گرفته شود. این هزینه‌ها ممکن است به طور قابل توجهی بر سود سرمایه‌گذاران تأثیر بگذارد.

۲. پیچیدگی

استفاده از ابزارهای این استراتژی در بازار ارزهای دیجیتال نیاز به دانش و تجربه کافی دارد. قراردادهای آتی، گزینه‌ها و مبادله شده خود پیچیدگی‌های خاص خود را دارند و برای سرمایه‌گذاران تازه‌کار ممکن است دشوار باشند. عدم آشنایی کامل با این ابزارها ممکن است منجر به اشتباهات و خطاهای قابل توجهی شود.

۳. عدم تطابق

هرچند که استفاده از ابزارهای هجدهگی به سرمایه‌گذاران امکان می‌دهد تا خطرهای مرتبط با نوسانات بازار را کاهش دهند، اما باید توجه داشت که هجدهگی نمی‌تواند به طور کامل خطرها را از بین ببرد. عدم تطابق بین ارز دیجیتال مورد نظر و ابزار هجدهگی ممکن است باعث ایجاد خطرهای جدیدی شود. به طور کلی، hedging در بازار ارزهای دیجیتال ابزاری مفید برای کاهش ریسک و مدیریت نوسانات بازار است. با این حال، سرمایه‌گذاران باید نکات منفی این روش را نیز در نظر بگیرند و قبل از استفاده از هر نوع هجدهگی، نیازمند تحلیل دقیق و دانش کافی هستند.

مقاله های بیشتر