استیبل کوینهای الگوریتمی: مزایا، خطرات و چگونگی عملکرد آن‌ها
استیبل کوینهای الگوریتمی با استفاده از الگوریتم‌های پیچیده و بدون پشتوانه فیزیکی طراحی شده‌اند تا ارزش خود را حفظ کنند. با وجود جذابیت غیرمتمرکز بودن، این نوع ارزها با ریسک‌هایی از جمله کاهش تقاضا و افت ارزش مواجه هستند.
به گزارش ارز دات اکسچنج، استیبل کوینهای الگوریتمی نوعی از ارزهای دیجیتال هستند که به‌جای پشتوانه فیزیکی یا رمزارزها، از الگوریتم‌ها و قراردادهای هوشمند برای حفظ ارزش خود استفاده می‌کنند. هدف اصلی آن‌ها حفظ ارزش ثابت، معمولاً برابر با دلار آمریکا است. برخلاف استیبل کوینهای متمرکز مثل تتر (Tether) که با دارایی‌های فیزیکی پشتیبانی می‌شوند، یا استیبل کوینهای غیرمتمرکز مثل DAI که با رمزارزهای دیگر وثیقه‌گذاری می‌شوند، استیبل کوینهای الگوریتمی اغلب بدون پشتوانه فیزیکی عمل می‌کنند.
چگونگی عملکرد استیبل کوینهای الگوریتمی
این استیبل کوینها از الگوریتم‌هایی استفاده می‌کنند که عرضه و تقاضای آن‌ها را بر اساس شرایط بازار تنظیم می‌کند. برای مثال، در سیستم بلاک‌چین Terra، استیبل کوین TerraUSD و توکن حاکمیتی Luna با هم کار می‌کردند تا قیمت TerraUSD ثابت بماند. زمانی که ارزش TerraUSD بالاتر از ۱ دلار می‌رفت، Luna به TerraUSD تبدیل می‌شد و وقتی قیمت کاهش می‌یافت، TerraUSD با Luna معاوضه می‌شد تا عرضه کاهش و قیمت افزایش یابد.
چالش‌ها و خطرات استیبل کوینهای الگوریتمی
استیبل کوینهای الگوریتمی به شدت به تقاضای بازار وابسته‌اند. اگر تقاضا کاهش یابد، ممکن است سیستم نتواند ارزش خود را حفظ کند و در نتیجه دچار فروپاشی شود. یکی از نمونه‌های معروف این اتفاق، فروپاشی TerraUSD در اردیبهشت ۱۴۰۱ (May 2022) بود که باعث از دست رفتن بیش از ۴۰ میلیارد دلار از سرمایه‌های کاربران شد.
برای خواندن مقالات بیشتر اینجا کلیک کنید.
با این حال، برای برخی کاربران، مزایای شفافیت و غیرمتمرکز بودن این رمزارزها جذاب است، زیرا تمام عملیات آن‌ها به‌طور کامل توسط کدهای قابل بررسی و بدون نیاز به نظارت نهادهای مرکزی انجام می‌شود.
انواع استیبل کوینهای الگوریتمی
۱. استیبل کوینهای الگوریتمی بازتنظیم (Rebasing): این استیبل کوینها عرضه توکن‌های خود را بر اساس تغییرات قیمت تنظیم می‌کنند. پروتکل Ampleforth نمونه‌ای از این مدل است که به‌طور خودکار عرضه توکن‌ها را با توجه به قیمت آن‌ها تغییر می‌دهد.
۲. استیبل کوینهای سیگنیورج (Seigniorage): در این مدل، دو نوع رمزارز وجود دارد: استیبل کوین و سهام سیگنیورج. Luna و TerraUSD نمونه‌های معروف این دسته هستند که با تنظیم عرضه و تقاضا، قیمت استیبل کوین را ثابت نگه می‌دارند.
۳. استیبل کوینهای کسری (Fractional): این نوع استیبل کوینها ترکیبی از الگوریتمی و وثیقه‌گذاری شده هستند. Frax نمونه‌ای از این مدل است که برای کاهش ریسک‌های وثیقه‌گذاری از پروتکلی با وثیقه جزئی استفاده می‌کند.
ریسک‌ها و مزایای معامله با Algorithmic stablecoins
استیبل کوینهای الگوریتمی مزایای زیادی از جمله غیرمتمرکز بودن و حذف نیاز به دارایی‌های فیزیکی دارند. این ویژگی‌ها باعث می‌شود که نوآوری‌های زیادی در بازار ایجاد شود و کاربران به‌طور مستقیم از مزایای این رمزارزها بهره‌مند شوند.
با این حال، ریسک‌های زیادی هم در این زمینه وجود دارد. در شرایط بحرانی، استیبل کوینهای الگوریتمی ممکن است ارزش خود را از دست بدهند و باعث خسارت‌های جدی به سرمایه‌گذاران شوند. نمونه TerraUSD نشان داد که اگر سیستم نتواند تقاضای کافی ایجاد کند، ارزش استیبل کوین به‌سرعت سقوط می‌کند.
مقررات و نظارت برAlgorithmic stablecoins
استیبل کوینهای الگوریتمی به دلیل غیرمتمرکز بودن، در حال حاضر تحت نظارت مستقیم نهادهای قانونی قرار ندارند. این عدم نظارت به نوآوری در این بازار کمک می‌کند، اما در عین حال می‌تواند ریسک‌های زیادی برای کاربران ایجاد کند.
فروپاشی TerraUSD نشان داد که عدم وجود قوانین و نظارت می‌تواند منجر به ضررهای بزرگ سرمایه‌گذاران شود. این اتفاق باعث شده بسیاری از کارشناسان به ضرورت ایجاد مقررات و نظارت بیشتر بر این حوزه تأکید کنند.
استیبل کوینهای الگوریتمی یکی از نوآوری‌های مهم در دنیای رمزارزها هستند که بدون نیاز به پشتوانه فیزیکی و تنها با استفاده از الگوریتم‌ها، ارزش خود را حفظ می‌کنند. اما این نوع ارزها به دلیل وابستگی به تقاضای بازار و عدم وجود نظارت قانونی، با ریسک‌های بزرگی همراه هستند. سرمایه‌گذاران باید پیش از ورود به این حوزه، با دقت ریسک‌ها و مزایای آن را بررسی کنند تا از خسارت‌های احتمالی جلوگیری کنند.
